پروتکت (Protect)
Broad-Spectrum Mycotoxin Binder
توکسین بایندر چند جزیی
آلوده شدن غذای حیوانات با سموم قارچی (مایکوتوکسینها) یک مشکل جهانی برای پروش دهندگان دام و طیور محسوب می شود. این سموم که در اثر رشد کپکها بخصوص در شرایط مرطوب تولید میشوند میتوانند سلامت حیوانات رو به خطر انداخته و حتی منجر به مرگ آنها شوند و صدمات اقتصادی جبران ناپذیری را به وجود آورند. مشکل سموم قارچی فقط به کاهش کیفیت غدای دامها و یا کاهش بازدهی آنها محدود نمیشود بلکه این سموم در گوشت، شیر و تخم مرغ نیز تجمع پیدا کرده و سلامتی انسانها را به خطر می اندازند.
به منظور حذف سموم قارچی از غذای حیوانات از ترکیباتی استفاده میشود که به توکسین بایندر معروف هستند. این ترکیبات سموم را در سطح خود جذب کرده و کمپلکسی تشکیل میدهند که قابلیت جذب در بدن را نداشته و از طریق مدفوع دفع می شوند. ظرفیت جذب و پایداری کمپلکس به خواص فیزیکی و شیمیایی توکسین بایندر از جمله قطبیت، سایز حفره، بار الکتریکی و مساحت سطح آن بستگی دارد. لذا در طراحی توکسین بایندر لازم است میزان قطبیت هر جزء، میزان آبدوستی یا آبگریزی آن ها، سایز حفره و مساحت سطح اجزا به دقت مهندسی شوند تا طیف وسیعی از سموم جذب و از بدن دفع شوند.
پروتکت
پروتکت یک توکسین بایندر آلی-معدنی چند جزئی است که با داشتن نسبت بهینه از ترکیبات آلی و معدنی برای محافظت از دام ها و طیور در مقابل دامنه وسیعی از سموم قارچی طراحی شده است. اجزای تشکیل دهنده پروتکت توانایی جذب و تشکیل کمپلکس با سموم را در دامنه pH دو تا نه دارا بوده، لذا در تمامی قسمت های سیستم گوارشی فعالیت خود را حفظ کرده و با جذب برگشت ناپذیر سموم آنها را در طول لوله گوارش حمل و در انتهای روده دفع می کنند. استفاده از ترکیبات با مساحت سطح بالا، به کار بردن مواد ارگانیگ با بار اکتریکی و قطبیت متفاوت و افزودن اجزایی با اندازه حفرات متنوع موجب شده که پروتکت توانایی جذب طیف وسیعی از سموم با ویژگی های فیزیکوشیمیایی متفاوت را دارا باشد. از طرفی اثر همافزایی ترکیبات آلی و معدنی، راندمان این توکسین بایندر را به طور محسوسی افزایش داده است به طوری که این اجزا در کنار هم راندمانی به مراتب بالاتر از تک تک اجزا دارند.